Op 10 april zijn wij vertrokken. Na een turbulente vlucht arriveerden wij laat in Delhi. Gelukkig snel door alle formaliteiten heen en kennis gemaakt met Pappu. Aardige man maar niet met al teveel woorden. Ingecheckt in ons hotel en lekker slapen. De volgende dag stond Delhi op ons programma, nog vermoeid van de reis, vele indrukken opgedaan als een stuiterbal van emoties. Erg indrukwekkend hoe de mensen leven.
De volgende dag onze reis voortgezet naar Jaipur. Na een zeer lange rit want de snelweg was geblokkeerd vanwege een ongeluk en zeker 50 km door allerlei prachtige dorpjes te hebben gereden arriveerden wij in Jaipur. Leuk hotel (Jaipur Heritage), snel een hapje eten en lekker slapen, nou niet dus.
Helaas had Ramona waarschijnlijk iets verkeerds gedronken en werd ziek. De volgende dag een verplichte bed-dag. Derhalve besloten om eerst uit te zieken en zijn dus 3 nachten in Jaipur geweest. Pappu heeft ons geweldig geholpen met medicijnen en yoghurt, prima middel. Ramona werd snel weer beter.
Op naar Ranthambhore, onderweg een korte stop gemaakt bij de monkeytemple. Hup, weer in de auto en verder want wij moesten nog een stukje rijden. Onderweg een paar keer stoppen voor een chai voor Pappu en een rokertje voor Pappu en Richard.
Huh? Zagen wij dit goed? Zit Pappu te slapen?! Achter het stuur?! Nee, vast verbeelding, hmm maar ik dacht het ook al onderweg naar Jaipur, maar ja, het is ook zo warm en een lange rit. In de avonduren toch maar even een mailtje naar Rob gestuurd en onze bevindingen beschreven over ons gevoel, waarneming, angst en twijfel over het vervolg van onze reis met Pappu.
De volgende ochtend vroeg op want er stond een safari gepland om wildlife te spotten. Na wat herten, pauwen, apen, kleine kroko’s gezien te hebben, ja hoor een echte tijger! Prachtig kolossaal genietend van de vroege ochtendzon. Schitterend.
Na een heerlijk ontbijt kwam Pappu, inmiddels wat meer ontdooid en erg mee gelachen. Hij had wat gesproken met andere chauffeurs en had vernomen dat er ook een andere weg was naar Orccha. Nou, die was er zeker, 140 km over puin, zand, kuilen, hobbels en bobbels. Na 8 lange uren arriveerden wij in Orccha, gedurende de dag contact gehad met Rob en Rattan.
Helaas ook tijdens deze rit een knikkebollende Pappu, gelukkig een slechte weg en derhalve een zeer lage snelheid, oeps bijna een kop-kop botsing. Rob en Rattan hebben meteen actie ondernomen (chapeau) en Rattan is meteen van Delhi naar Orccha gereisd met het openbaar vervoer.
Na een reis van meer dan 12 uur stond Rattan met een glimlach naast ons om het over te nemen van Pappu. Besloten om met twee chauffeurs verder te gaan, nou wat een luxe. En wat een geweldige snelle oplossing. Oh, ja, Orccha is een erg leuk plaatsje met een heerlijke ambiance.
Van Orccha naar Khajuraho gereist met onze twee chauffeurs. Een leuke manier om kennis te maken met Rattan die reed en naast Pappu zat. De hele weg gekletst en natuurlijk de foto’s laten zie van ons zoontje van 1 jaar die bij opa en oma verbleef. s’ Avonds erg veel lol gehad op de parkeerplaats / tuin van het hotel in Khajuraho met andere chauffeurs.
De volgende dag de tempels bezocht wat echt heel mooi was. De volgende dag nog even snel naar een “dokter”. Ramona had een fikse oogontsteking, ja zij heeft het getroffen in India. Na minimaal 500 rupees teveel te hebben betaald weer teruggereisd naar Orccha om te overnachten.
Agra en de imposante Taj Mahal. Aan het einde van de middag arriveerden wij in Agra. Het fort bezocht en vanaf het fort een mooi uitzicht op de Taj. Eerlijk gezegd vanaf dat punt maakte het geen indruk. Vervolgens naar de achterkant van de Taj gereden, aantal plaatjes geschoten en snel naar bed want de moscuitos wachten op ons om ons lek te prikken.
De volgende ochtend om 05.00 uur opgestaan en om 05.45 waren wij bij de poort van de Taj. Inderdaad erg indrukwekkend en prachtige foto’s gemaakt van de Taj Mahal zonder andere mensen. Na een aantal uren ons vergaapt te hebben aan het magische bouwwerk snel terug want onze maagjes knorden flink.
Op naar Delhi, zagen we wel een beetje tegenop, Delhi had niet de meest goede indruk op ons achtergelaten. Aangekomen in ons hotel waar wij ook de eerste nachten verbleven en tevens afscheid genomen van Pappu, omdat wij vanaf dit punt verder gingen met Rattan. Tja, toch wel een raar moment. Pappu is een aardige vent die ons veel geholpen heeft, hard werkt en noodgedwongen afscheid is nooit leuk.
Maar een slapende chauffeur kan natuurlijk ook niet, helaas voor Pappu wordt hij niet meer ingezet als chauffeur door Rob en Rattan. Na een rotmoment van afscheid wat gegeten en een beetje door de stad gezworven, nou dat voelt al een stuk beter dan de eerste keer Delhi. Erg druk en gezellig. Helemaal toen Ramona een hele mooie en vooral dure sari aan mocht passen in een winkel, ze waande zich even een prinses.
De volgende ochtend samen met Rattan en zonder Pappu richting Rishikesh. Prachtig hotel met waanzinnig uitzicht over de Ganges. Mooie omgeving, gezien onze liefde voor bergen. Veel gezien daar, heerlijk gegeten op ons balkon met Rattan en veel gesproken over van alles en nog wat.
Ook de dagen daarna waren erg bijzonder, wellicht omdat het pelgrimsoord is, ik weet het niet. Wij hebben uren lang met Rattan met onze beentjes in de Ganga gepraat, gelachen en gehuild. Zeer bijzonder en waardevol welke wij nooit zullen vergeten. Maar aan alle goede dingen komt een eind.
Terug naar Delhi en naar huis naar Robbin (onze zoon). Even snel opfrissen in het ons inmiddels bekende hotel en op naar het huis van Rattan. Hij had ons uitgenodigd voor een dinner en kennis te maken met zijn drie kids en vrouw. Hier werden wij verrast met een prachtig schilderij en ja, soms heb je van die momenten dat je even niets kunt zeggen. Helaas was de tijd rijkelijk te kort, wij moesten immers vliegen. Te snel afscheid moeten nemen en voor wij het wisten zaten wij in het vliegtuig met een onbeschrijfelijk gevoel.
Rob en Rattan bedankt voor jullie inzet, bemiddeling, rijvaardigheid, persoonlijkheid en hulp. Het is een geweldige manier om door India te reizen en wij gaan zeker nog een keer!
